dag 33
Vandaag maar kort de tijd gehad om te schilderen – alleen een paar bloembakken met verse aarde aan de balkons gehangen:
klik voor vergroting
Koud en kaal – waarom?
Zoals het er nu bijstaat, is het een actueel schilderij geworden: we zijn in het vroege voorjaar, het is zonnig maar koud, de natuur is nog kaal.
Waarom zou ik een kale koude stad willen schilderen? Wie wordt daar nou gelukkig van?
Nog eens Yin & Yang
In een eerdere post, op dag 15, heb ik het al eens over de betekenis van Yin en Yang gehad. Daarin schreef ik dat Yin staat voor het naar binnen gekeerde principe, rust, stilte, kou, geborgenheid, en dat Yang staat voor het uitgaande principe, creatie, bloei, beweging. De twee vullen elkaar aan – het leven bestaat uit de afwisseling van beide principes.
Het schilderij waaraan ik werk, is een sterk Yin-schilderij geworden. Het is stil, koud, kaal, donker. Niet iets dat meteen aantrekt. We willen over het algemeen graag vrolijkheid, warmte, afleiding of beweging meemaken. De waarde van dit werk ligt voor mij juist in de verstilling.
Omdat ik er nu al bijna twee maanden intensief mee bezig ben, krijgt het vat op me. Ik ervaar de stilte in mezelf af en toe sterker, het Yin-gevoel gaat meer onderdeel uitmaken van mijn leven, en ik voel zelfs iets als een helende kracht doordat ik vorm geef aan de Yin-kanten in mezelf, aan pijn, verdriet en angsten. Ik hoop dat hetzelfde effect op de toeschouwers gaat optreden als het werk af is. Het in contact komen met kanten die je meestal wegdrukt, ontkent of negeert, maar die juist aandacht nodig hebben, zodat je verder kunt in je leven. Zoals mest nodig is voor een plant om te groeien. Zoals rouw nodig is na het verlies van een geliefd persoon.
Dát is de betekenis van dit schilderij.
Hoe nu verder?
Hiermee is mijn vraag van gisteren (waar gaat het schilderij heen?) voor mij beantwoord: het is goed zoals het is. Wél kan ik me voorstellen, dat ik het zonlicht sterker ga maken, de contrasten groter, het landschap wat kleurrijker. Om de toeschouwer te verleiden om te kijken. Om je zachtjes de stilte in te lokken. Je eigen binnenwereld in…
Blijven de bloembakken leeg?
Die vraag heb ik me ook gesteld, maar ik ben er nog niet helemaal uit. Er komt in ieder geval íets in. Misschien nieuwe plantjes – vers van het tuincentrum, misschien ook bevroren eenjarigen van de vorige zomer. Morgen meer daarover.
Ja joh, ga de bloemetjes buiten zetten, eeeh hangen!
Wel leuk die bakken, want nu zie ik pas dat het balcons zijn. Ze zijn van een flat die wat uit het gelid staat, met ander verdwijnpunt. Dat blijft mij fascineren. Ik hou daar wel van, een beetje schudden aan het strakke grid. Maar wat is jou idee daarachter?
Op mijn blog van dag 34 alle antwoorden op bovenstaande vragen + meer!