Afgelopen woensdag beleefden we de opening van de Zomerexpo. Alle kunstenaars waren uitgenodigd met hun/een partner. Dat was een volle bedoening, net zoals de expositie zelf. Man-o-man wat is er veel te zien. Eigenlijk hangt alles veel te vol, dicht op elkaar, intensief. Gelukkig is het zorgvuldig samengesteld, dus je kunt er wel mee uit de voeten.
Mij maakt het niet uit nu, ben voorlopig alleen maar trots (en een beetje moe):
Zo hangt m’n schilderij erbij in één van de grote expositieruimtes:
