dag 32
Deze dagen besteed ik veel tijd aan het beschouwen welke richting het schilderij opgaat, en welke stappen ik nog te nemen heb. Vaak afstand nemen en kijken dus. Voorstellen hoe het eruit zou zien met andere kleuraccenten of met een lichtere toon. Af en toe stoort het me dan, dat de stad en de duinen nogal donker zijn uitgepakt. Maar als ik langer kijk, ontstaat er juist rust, stilte, eenheid. Dan ineens vind ik het weer saai. Vervolgens vraag ik me af welk verhaal ontstaat op doek, en of de sfeer die er nu ontstaat daaraan bijdraagt. Daarna ben ik vergeten wat mijn oorspronkelijke doel was. Heen en weer, heen en weer.
Na alle overpeinzingen op een paar fronten verder gewerkt:
- Een volgende glaceerlaag over de hemel. Met name aan de bovenkant van de gele strook wat nuance aangebracht. (Nauwelijks zichtbaar op de foto.)
- Het licht op de hoge torenflats versterkt.
- Plantenbakken aan de balkons gehangen. De middelste bak hangt al in de zon en heeft verse aarde.
klik voor vergroting
Af en toe eens een tijdje naar buiten staren kan verhelderend zijn. Gelukkig hebben we een inspirerend uitzicht vanuit ons atelier. Op frisse dagen als deze straalt de stad me tegemoet. Wat ineens opvalt, is dat Den Haag tegenwoordig eigenlijk alleen maar wit, grijs, roodbruin en turqoise kleurt. Voor de mensen die van afwisseling houden, rijdt de NS rond met geelblauwe kleuraccenten.
klik voor vergroting
Laat als eerste je reactie achter RSS Feed van de reacties op dit artikel