Direct naar de inhoud

Matthijs' blogpagina 9 van 16 RSS feed van Matthijs' blog

Een doos vol gebakjes

11 april 2013

dag 42

Gisteren een dagje afstand genomen van het schilderij – wel bezig geweest met dingen eromheen: bovenrand opknappen (was nodig na het her-opspannen), voorbeelden zoeken op het web, reflectie, sparren met mijn man Remco en enkele vrienden over het controleren danwel loslaten van dit creatieve proces. Verslag volgt later, zoals ik de trouwe lezers al eerder had beloofd.

Een nieuwe deadline!

Eén van de uitkomsten is, dat ik mezelf committeer aan een nieuwe, spannende(!), deadline: 30 april is het schilderij klaar. Nog ruim 2 weken denk ik dus nodig te hebben om – tevreden & gelukkig – het schilderij op te kunnen hangen. Niet om mezelf nou zo nodig onder druk te zetten als doel op zich, maar om te leren van de noodzaak om efficiënt te werken, om vaardig te worden met de grote valkuil waarin ik meestal beland halverwege het maken van een schilderij: PIELEN.

En een nieuw schetsdoek

Een ander resultaat van mijn overwegingen was, dat ik nog een tweede schetsdoek wilde maken, met een nieuw coloriet waarmee ik de komende weken uit de voeten kan. Heb ik vandaag in gang gezet, morgen wil ik het afronden. Wat nieuw voor mij is, dat ik de kleuren die ik wil gebruiken vooraf heb aangemaakt in een paletbak. Ik hoop dat die doos met gebakjes me gaat helpen ‘toonvaster’ te blijven (dat ik dus niet in donkergrijze, donkerbruine of halfzwarte verf tenonder ga).

Eerst heb ik de schets opgezet:
Schets dag 42Schets dag 42

Vervolgens heb ik een palet gemaakt met de kleuren die ik denk te gaan gebruiken:
Palet schetsdoek dag 42Een doos vol gebakjes

Tenslotte ben ik de basis gaan opzetten met deze nieuwe kleuren, vooraan al licht, achteraan nog in onderschildering:
Schetsdoek dag 42Schetsdoek dag 42

Reageer (0 reacties)
Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Lekker strak… oeps

9 april 2013

dag 40

Gisteren het doek opnieuw opgespannen. Met dank aan mijn ateliergenoot Johet voor de hulp.

Door de temperatuurwerking (dacht ik) en de initiële rek was het doek inmiddels zo slap gaan staan, dat het zelfs met maximaal uitspieën (je weet wel die houten driehoekjes die je er aan de achterkant op de hoeken inhamert) niet goed meer te beschilderen was. Daarom: strakker opspannen. Dientengevolge heb ik vandaag de zijkanten moeten herstellen: de beschadigde stukjes linnen (door het inschieten en weer uitpoeren van de nietjes) met boekbinderslijm gefixeerd. Daarna de randen weer in de primer gezet. Zoals je op de foto kunt zien, kan ik de bovenkant pas morgen behandelen, omdat de onderkant nog staat te drogen.

Het doek staat nu mooi strak, helemaal fijn. Dachten we. Voor de zekerheid zojuist nog even het Kunstschilderboek van Kraaijpoel & Herenius erop nageslagen. Dat me leerde dat linnen, in tegenstelling tot ongeveer al het andere in ons universum, onder vochtige omstandigheden juist strakker wordt. Oeps. Wat betekent dat ik, zodra het vochtiger en warmer weer wordt, de keuze heb om het doek zodanig bol te laten trekken dat het een 3D-doek wordt, of dat ik nog een keer met het nietpistool aan de slag moet.

Johet, heb je nog een ochtendje? Ik zorg voor koffie en gebak.
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 40klik voor vergroting

Gelukkig ook nog geschilderd. Op het schetsdoek gewerkt aan meer contrasten en licht. Hieronder het resultaat. Kleuren te groen, maar toon (brightness) en contrast naar m’n zin.
Het schetsdoek met contrastverloopklik voor vergroting

Reageer (0 reacties)
Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Stad in de bergen

8 april 2013

Dag 39

Mijn Virtuele Opdrachtgever begon ongeduldig te worden. Hij wilde begin maart een afgerond schilderij kunnen ophangen aan zijn maagdelijk witte muren, en we zijn inmiddels een maand later. Maar zoals je in de updates van vorige week kunt zien, heb ik bepaald nog geen afgerond resultaat.

Om hem rustig te houden heb ik daarom voorgesteld om het op het onderstaande resultaat af te tikken. Dat joeg hem dermate veel schrik aan – vooral de combinatie mintgroen en roze vond hij lastig te verteren – dat hij ineens wél inzag dat sommige dingen nou eenmaal tijd nodig hebben om tot volle wasdom te komen.
Het schilderij van de Stad en de Bergenklik voor vergroting

Eén van de komende dagen meer over de voortgang en de hobbels die ik (vooral in mezelf) tegenkom. Hou mijn blog dus in de gaten, mits je geïnteresseerd bent in mijn zielenroerselen natuurlijk.

Reageer (0 reacties)
Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Nieuwe Tai Chi cursussen in april 2013

6 april 2013

In april 2013 gaan de Tai Chi-cursussen nog één ronde draaien tot de zomervakantie. Inclusief een beginnerscursus nieuwe stijl: 1 uur Tai Chi puur!

Meer informatie bij het cursusaanbod.

Reageer (0 reacties)
Gepost in Tai Chi

Blogpauze – maar wel updates

2 april 2013

Sorry fans, deze week (2-5 april) geen uitgebreide blogposts over het schilderij waaraan ik werk, vanwege de start van m’n nieuwe Tai Chi groepen. Ook dat deel van mijn onderneming vraagt aandacht.

Wel zal ik hieronder foto’s plaatsen voor de die-hards die de voortgang willen inspecteren ;-)

dag 35
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 35klik voor vergroting

dag 36
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 36klik voor vergroting

dag 37
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 37klik voor vergroting

dag 38
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 38klik voor vergroting

Reageer (0 reacties)
Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Balkonscène

28 maart 2013

dag 34

Weer een bescheiden schilderdagje gehad. Een paar bomen toegevoegd en in de zon gezet. Traag maar gestaag gaat het werk door.
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 34klik voor vergroting

Het waarom van de balkons

Vandaag over de balkons op de voorgrond. Waarom hangen ze daar?

1. Het schilderij instappen

Om te beginnen bieden de balkons een ingang tot het schilderij. Het perspectief heb ik ooit zodanig gekozen dat je hoog boven de stad staat (zie ook dag 11). Alles is op afstand, ver weg. Uiteindelijk is het m’n bedoeling dat je als toeschouwer juist wél naar het schilderij toe wordt getrokken, dat je wordt uitgenodigd om overal te gaan kijken. De balkons bieden daarin een overbrugging: gevoelsmatig kun je nu ergens op gaan staan – met een veilig muurtje om je aan vast te houden – om van daaraf het panorama van de stad, de duinen en de zee op je te laten inwerken.

2. Een rustig perspectief

Een andere functie van de balkons is dat ze zorgen voor houvast in het pespectief. Ze hebben naar rechts toe een ander verdwijnpunt dan de rest van het schilderij. Kijk maar, de voorste balkonrand loopt niet evenwijdig met de andere lijnen naar het rechter verdwijnpunt. Perspectivisch gezien is dat niet correct: als één verdwijnpunt verschuift (oftewel: als een gebouw in een andere richting staat), zou het andere verdwijnpunt mee moeten verschuiven. De balkons lopen dus niet in de pas met de gebouwen ‘beneden’. Vanwege het extreme perspectief stoort dat echter niet – integendeel, ik heb het gedaan met een reden: het geeft op de voorgrond rust en houvast waar de vlakken ‘beneden’ ongeloofwaardig schuin wegdraaien.

3. Symboolwaarde

Yin Yang symboolDe balkons hebben ook een symbolische waarde. Eerder (dag 15 en dag 33) schreef ik al over Yin & Yang. Als je nog eens naar hun symbool hiernaast kijkt, zie je dat er kleine cirkeltjes in de grote vlakken staan. Die symboliseren dat tijdens de uiting van één van de twee principes Yin of Yang, het tegenovergestelde principe onvermijdelijk tot leven wordt geroepen, anders zou de balans in het universum worden verstoord.

Welnu, gisteren heb ik uitgelegd dat ik een Yin-schilderij aan het maken ben. Om recht te doen aan de balans in de natuur, wil ik ook een element van groei, van het Yang-principe uitbeelden. Hiervoor zouden de bloembakken aan de balkonranden kunnen dienen. Het is voorjaar, alles staat in de knop, vol verwachting tot de kou voorbij is. Wellicht zijn er al nieuwe plantjes gepoot, van die kleine viooltjes of zo.

Of ik dit ook zo ga uitvoeren, weet ik nog niet zeker. Het risico is, dat het een trucje wordt, niet in balans met de rest van het schilderij. Dus het wordt sowieso een kwestie van subtiel aanbrengen. Maar het kan ook nog zijn dat ik het Yang-aspect op een andere manier ga uitbeelden, bijvoorbeeld door een gebied met een sterkere lichtval te creëren. Of misschien biedt het oranje avondlicht al voldoende warmte en voeg ik helemaal niets meer toe.

De tijd zal het leren.

Wordt dus vervolgd.

Reageer (2 reacties)
Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Koud en kaal: een actueel schilderij

27 maart 2013

dag 33

Vandaag maar kort de tijd gehad om te schilderen – alleen een paar bloembakken met verse aarde aan de balkons gehangen:
Het schilderij van de Stad en de Zee na dag 33klik voor vergroting

Koud en kaal – waarom?

Zoals het er nu bijstaat, is het een actueel schilderij geworden: we zijn in het vroege voorjaar, het is zonnig maar koud, de natuur is nog kaal.

Waarom zou ik een kale koude stad willen schilderen? Wie wordt daar nou gelukkig van?

Nog eens Yin & Yang

In een eerdere post, op dag 15, heb ik het al eens over de betekenis van Yin en Yang gehad. Daarin schreef ik dat Yin staat voor het naar binnen gekeerde principe, rust, stilte, kou, geborgenheid, en dat Yang staat voor het uitgaande principe, creatie, bloei, beweging. De twee vullen elkaar aan – het leven bestaat uit de afwisseling van beide principes.

Het schilderij waaraan ik werk, is een sterk Yin-schilderij geworden. Het is stil, koud, kaal, donker. Niet iets dat meteen aantrekt. We willen over het algemeen graag vrolijkheid, warmte, afleiding of beweging meemaken. De waarde van dit werk ligt voor mij juist in de verstilling.

Omdat ik er nu al bijna twee maanden intensief mee bezig ben, krijgt het vat op me. Ik ervaar de stilte in mezelf af en toe sterker, het Yin-gevoel gaat meer onderdeel uitmaken van mijn leven, en ik voel zelfs iets als een helende kracht doordat ik vorm geef aan de Yin-kanten in mezelf, aan pijn, verdriet en angsten. Ik hoop dat hetzelfde effect op de toeschouwers gaat optreden als het werk af is. Het in contact komen met kanten die je meestal wegdrukt, ontkent of negeert, maar die juist aandacht nodig hebben, zodat je verder kunt in je leven. Zoals mest nodig is voor een plant om te groeien. Zoals rouw nodig is na het verlies van een geliefd persoon.

Dát is de betekenis van dit schilderij.

Hoe nu verder?

Hiermee is mijn vraag van gisteren (waar gaat het schilderij heen?) voor mij beantwoord: het is goed zoals het is. Wél kan ik me voorstellen, dat ik het zonlicht sterker ga maken, de contrasten groter, het landschap wat kleurrijker. Om de toeschouwer te verleiden om te kijken. Om je zachtjes de stilte in te lokken. Je eigen binnenwereld in…

Reageer (4 reacties)
Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven