Matthijs Winnubst

Matthijs' blog Dagelijks water gevenpagina 7 van 11 RSS feed van Matthijs' blog

Boomfeestdag 2013

21 maart 2013

Dag 29

Gisteren was het Nationale Boomfeestdag. Spontane herinneringen aan de jaren 80 toen het nog gewoon Boomplantdag heette (was me er niet van bewust dat het al 30 jaar anders heet. Boomfeestdag?)

In ieder geval: gedoe met kluiten modder en bevroren handen. Daarom nu een stappenplan voor de thuishovenier vanuit mijn warme atelier:

Stap 1 Stap 1. Graaf een kuil en plant daarin een boom.

Stap 2 Stap 2. Breng nog wat takken aan.

Stap 3 Stap 3. Plak rondom grijze bladeren.

Stap 4 Stap 4. Zet de bomen in een winterzonnetje.

Reageer (2 reacties)

Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Zoals ik twee dagen geleden schreef: in deze fase gaan alle onderdelen steeds meer met elkaar samenhangen. Als bijvoorbeeld de duinen te fel van toon zijn, wordt het ondoenlijk om de voorgrond onder de aandacht te brengen. Of als de velden te licht zijn, krijg ik geen diepte meer in de duinen. Enzovoorts. Enzovoorts.

Als ik nou vantevoren al dit soort afhankelijkheden goed zou inschatten, was het afronden gauw gepiept. Maar meestal ontdek ik die pas al doende, of – vaker nog – achteraf, als ik eindelijk een paar meter afstand neem. Om dan te gaan bijstellen, doorvertalen naar andere stukken, terugvallen op eerdere kleuren, uitstellen, koffie drinken of naar buiten staren. Hier speelt (mijn beperkte) ervaring een grote rol.

Gelukkig maar dat ik dol ben op puzzelen.

Vandaag gewerkt aan (ik zou het niet lezen, de foto’s vertellen meer):

Witgele glaceerlaag boven het roze van de hemel
Duinen ter rechterzijde van de torenflats geschilderd – in bruinrood, met roze / oranje accenten
De velden aan de rechterkant van de torenflats, in grijstinten
Duinen ter linkerzijde van de torenflats: minder groen, meer bruinrood
De velden aan de linkerkant van de torenflats – de vlekken weggewerkt
De bomen van de villawijk: minder groen, meer bruinrood
De achtertuinen aan de rechterkant van de torenflats

Bla bla bla, tijd voor plaatjes

In de traditie van Marco KNMI Verhoef toon ik hier mijn eigen mooie plaatjes. Eerst een detail van het midden:
klik voor vergroting

Het gehele doek:
klik voor vergroting

Reageer (0 reacties)

Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Licht op het doek

14 maart 2013

Dag 27

Na 2 dagen pauze kon ik vandaag de draad weer oppakken. Hoera.

Ben verder gegaan met het glaceren van de lucht. In het midden zit nu een vrij sterke roze band. Die gaat hierna weer zachter worden, aan de onderkant voor verbinding met het blauwgrijs, aan de bovenkant door een lichtgele glaceerlaag naar het blauw toe. Zo probeer ik te bouwen aan een subtiel verlopend kleurenspectrum in de lucht.

Op de duinen en de velden en bomen ervoor heb ik meer licht gezet. Deels roodbruin om het effect van de laagstaande zon te versterken, deels geelgroen om die elementen door het grote contrast meer te laten uitspringen. Wordt zeker nog vervolgd, want ik wil het geheel niet te bruin te laten worden, waar het nu enigszins naar neigt.

Wat je wel al ziet ontstaan, is dat het beeld naar achteren toe begint open te trekken – de achterste duinen doen steeds meer mee. Zo wil ik het gevoel van diepte versterken.

Zo ziet het er nu uit. (Let niet op de vlekkerige stukken, die gaan weer verdwijnen.)
klik voor vergroting

Reageer (0 reacties)

Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Waar de blanke top der duinen – balansdagen

11 maart 2013

Dag 26

De eerste bomen staan erop!

Toen ik een bomenrij van de stad naar de duinen had getrokken, kwam ik erachter dat de duinen nogal hoog waren – een soort Alpen zeg maar. Dus eerst weer aan de duinen gewerkt: in plaats van 2 hoge rijen, een aantal extra rijen die meer de diepte dan de hoogte in gaan. Nu klopt het al beter. En achteraan liggen nog steeds een paar mooi blanke toppen.

Een andere verandering is, dat ik oorspronkelijk van plan was om de bomen in diverse blauwgrijze tinten uit te voeren. Ze zijn uiteindelijk toch meer groengrijs en roodbruin geworden. Het schilderij vraagt erom, dus ik ga er in mee.

Achterin de stad heb ik bomen geschilderd, waartussen straks daken van villa’s zichtbaar zullen worden:
klik voor vergroting

Balansdagen

Vandaag ook nog een glaceerlaag over de hemel aangebracht, en het zonlicht op de voorste gebouwen iets versterkt.

Ik merk dat ik op steeds meer fronten tegelijk aan het werk ben. Dat betekent dat de eindfase nu is ingegaan: alles hangt met elkaar samen. Als ik ergens een toon verander, zal dat elders ook moeten gebeuren, omdat de balans in het schilderij steeds belangrijker wordt, en steeds gemakkelijker wordt verstoord.

Weer een stuk verder:
klik voor vergroting

Reageer (0 reacties)

Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Hemelse modder

9 maart 2013

Dag 25

Verdergegaan met de hemel. Het onderste deel is nu mooi zacht grijs geworden – past goed bij de algemene toon. Dat deel heb ik lichter uitlopend naar boven toe getrokken. Het hemelsblauw bovenaan heb ik iets meer turquoise gemaakt en wat verder naar beneden getrokken. De volgende stap is om vanuit het midden te gaan werken: een witte gloed die naar beneden toe roze tinten gaat geven en naar boven toe zachtgele tinten. Deze middenband schilder ik als laatste, omdat bij het schilderen van een lucht het zetten van zulke lichtere tonen over de donkere stukken geloofwaardig is. Het omgekeerde (donker over licht) werkt niet, behalve bij concrete donkere wolken.
klik voor vergroting

Verder nog gewerkt aan de kleur en de toon van de velden in de diepte.

De stand van zaken na 5 weken:
klik voor vergroting

Reageer (0 reacties)

Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Mooie stad achter de duinen

7 maart 2013

Dag 24

Vandaag heb ik de duinen geschilderd:
klik voor vergroting

Hieronder het grote geheel:
klik voor vergroting

Reageer (2 reacties)

Gepost in Schilderblog en Dagelijks water geven

Wat voor titel geef je een schilderij?

6 maart 2013

Dag 23

Zojuist vroeg ik me af wat de titel van het schilderij (in wording) eigenlijk is. Daar had ik eerlijk gezegd nog niet bij stil gestaan. Mijn werktitel was vooralsnog schilderij 200×170. Niet echt dat je nou zegt inspirerend of richtinggevend of zo.

Herman - expressionistisch ‘Herman – expressionistisch’Bij het bepalen van een titel hangt het er voor mij altijd vanaf waarvoor ik ‘m wil gebruiken. Soms is het gewoon een handige naam, zodat iedereen weet dat we het over hetzelfde hebben. Bijvoorbeeld een schilderij van model Herman in expressionistische stijl, dat noemde ik ‘Herman – expressionistisch’. Dat het model Herman heet, voegt eigenlijk niets toe, maar het is voor iedereen lekker duidelijk.

Soms ook wil ik extra informatie over het schilderij kwijt, zoals de locatie waar het geschilderd is (‘Seealpsee’), de betekenis die ik wil meegeven aan de toeschouwer (‘Een veilige plek’) of wat ik zo nodig over mijn eigen leven kwijt wil (‘1995 – 1997 Rotterdam’).
‘Seealpsee’

Ooit heb ik een schilderij op het vioolconcert van Alban Berg geïnspireerd en het daarnaar vernoemd. Beetje hoogdravend, maar ach, waarom niet?
Alban Berg - vioolconcert ‘Alban Berg – vioolconcert’

Bij abstracte werken kan een goed gekozen titel sterk werken, omdat het helpt bij het kijken. Het geeft je een ingang: “zie ik in het schilderij wat de titel aangeeft?” (‘Het Begin’.)

Zonder titel

Ik hou niet zo van het zonder titel wat je vaak ziet. Hoewel ik de kunstenaars die daarvoor kiezen best denk te kunnen begrijpen – ik ga ervan uit dat ze zoveel mogelijk aan de interpretatie van de toeschouwer zelf willen overlaten. Maar ik denk dan: “je laat toch een kunstwerk zien dat van jou is, dan héb je toch al iets voor de toeschouwer bepaald? Waarom zou je dan wel de titel weglaten, en niet om maar wat te noemen een deel van het kunstwerk zelf?” Maar goed, da’s vooral een persoonlijk gevoelsdingetje lijkt me.